دلمان قرص یک آرزوست

دلمان قرص یک آرزوست...

همه چیز اینجاست، بین من و موهای چتری روی پیشانی‌م. همـه چیزِ همه چیز توی چشم هام توی دستهای روبه‌رویی توی فر موهای روی گردن سمت راستی توی خال روی نصف النهار مبدا میانه‌ی ترقوه‌های سمت چپی دلمان قرص یک آرزوست...

مرز غروب، رد شدن از ویترین ها با چراغ های روشن پیاده رو، برای من سوا بود تا همین امروز. تا همین چند دقیقه ی پیش که با گریه تمام راه را برگشتم.من آدمی نبودم که دروغ بگویم.. گفتم:‌ بارها. آدمی نبودم که ساکن بمانم، ماندم: مدت ها. آدمی نبودم که اینقدر بی چیز بشوم،‌ شدم: از همیشه تهی تر. فکر میکردم تا به چراغ زیر سقف خانه برسم، گریه هام تمام شده. ولی نه؛ از دست دادن گران تر از اینهاست. میخواستم این هوا برای چراغ توی چشم هام باقی بماند. ولی از دست رفت: خودم. ساعت حوالی غروب. چراغ توی چشمهام. آهنگی که قرار گذاشته بودم به زمزمه کردنش زیر لب "همیشه". همه چیز مثل آب روان رفت که رفت. دریچه ی ته قوطی قلبم باز شد، دلم افتاد. روی کف خیابان. رفت که رفت. پروازی که سقوط کرد، بچه ای که کبود به دنیا آمد، نامه ای که باز نکرده آتش گرفت، خانه ای که با سیل رفت، آدمی که توی پیاده رو از دست رفت. رفت که رفت. برای مردن رفت.    وقتی روحم قطره قطره از چشم هام می چکید، اولین دانه اش سوای همه‌شان بود. از چشم چپ، خط بینی‌ام را آمد تا پایین. تا نبض روی قرینه ی خال بینی‌ام. همان جا تمام شد. زنجیره‌ی: ستاره + سی ام خرداد ۱۴۰۱ به وقتِ 22:30 ؛ بیـ رنـگـ | دلمان قرص یک آرزوست...ادامه مطلب

دلمان قرص یک آرزوست...

وسعت این نشونه،

به پهنای آسمونه

و به بزرگی دست هاش

به مهربونی چشم هاش

قلب من؟

تمرین می کنه برای نزدیک تر شدن بهش

 

 

 

              

              دونه به دونه ـش 

              راس ساعت هشت ـش

              راس رقم هشت ـش

              همه چیز خاطرم می مونه

دلمان قرص یک آرزوست...

  اصرار وجود داره برای موجود کردنِ چیزی که نیست! فرای تلاش ها و اهمیت دادن ها و بولد کردن ها، و خسته شدن ها، چه لزومی وجود داره برای ماهیت بخشیدن بهشون؟ اصرار داریم به نگاه کردن به پشت سر. اگر لازم بو دلمان قرص یک آرزوست...ادامه مطلب

 

 

رویا به رویـا

با واقعی ترین جبهه ی ممکن شکل می گیرد

با پر اهمیت ترین خاطره ها مکتوب می شود

بعضا کم اهمیت ترین ها

 

ثبت احوال

ثبت وقایع تاریخیِ ساده ترین دوره ی تاریخی

با چاشنی صلح نمادین و تراژدی های از پیش تعیین شده

                                                                  من

 

                              

 

 

 

 

 

دلمان قرص یک آرزوست...

 

ـ خوش گذشت!

به شروعِ تثبیتِ شکل وقایع،

در ذهنش فکر میکنم.

 

[ برگ اول از خاطرات ِ این مقوله ]

 

.

.

 

 

دلمان قرص یک آرزوست...

    ترس ها به آدم قدرت های عجیبی می دهند. چنگ زدن، مجکم تر در آغوش کشیدن،‌ رها کردن به آدم شکل نمی دهند. آدم را نمی سازند. کاری میکنند که یک ویژگیِ اپسیلونی،‌ طوری بزرگ و بولد شود که تفاوت های عجیب و دلمان قرص یک آرزوست...ادامه مطلب

_ غروبا،‌پنجره ی اتاقمو باز میذارم

که بوش بپیچه تو اتاق .

                           .

                           .

                          

دلمان قرص یک آرزوست...